poniedziałek, 25 sierpnia 2014

The best of...

Każdy wredny nauczyciel wie, że ostatni tydzień sierpnia poświęcony jest spotkaniom ze starannie wyselekcjonowaną grupą uczniów - poprawkowiczów. Ja takie spotkanie mam za sobą.
- Gdzie spotkali się spiskowcy w scenie spiskowej "Kordiana"?- zapytałam.
- ...
- No, to takie konkretne miejsce - podpowiadałam - w Warszawie.
- W kanałach!!!!

sobota, 16 listopada 2013

Lekcja ortografii...

- Proszę zapisać: "Mieeeeszkaaaałłł w Bolebooooorzyyyyy"...
- yyyy, ale przez jakie żet??? - zapytał uczeń.
- No co ty nie wiesz??? - odpowiedział jego zbulwersowany kolega, którego nie podejrzewałam
o przesadne przywiązanie do zasad ortograficznych - przez "rz"!
Spojrzałam pełna podziwu, nie wierząc własnym uszom...
- Jak Bożenka! - uzupełnił na wszelki wypadek...

poniedziałek, 7 października 2013

Męska solidarność.

Dawno nie było historii o kolegach wuefistach. Dzisiaj odwiedziłam ich w szkolnym kantorku (tak to się za moich czasów w szkole podstawowej nazywało;) z pytaniem na ustach:
- Kowalski jest???- tak już mam, że gdy kogoś lubię to go nazwiskiem określam (najczęściej własnym, ale na potrzeby tego tekstu użyjemy pseudonimu).
- Pan Kowalski, pan profesor Kowalski - usłyszałam głos poszukiwanego kolegi i tam skierowałam swe kroki - Przyszłam złożyć ci pokłon i oddać hołd - zaczęłam...
- Siadaj - rzekł - więc zaczęłam mówić mu o sprawie, z którą przyszłam.
- Uwaga! Zdejmuję spodnie!!! - rozległ się głos drugiego kolegi. Najwyraźniej potrzebował zainteresowania, więc zerwałam się czym prędzej w jego kierunku. Taka już jestem wrażliwa na krzywdę drugiego człowieka.
- Siadaj - odpowiedział Kowalski pokazując palcem wskazującym i kciukiem niewielką odległość - nie warto, w tych okularach nawet nie zobaczysz...

niedziela, 29 września 2013

I wtedy taki owca się inaczej zachowuje...

Zakończyłam dzisiaj szkolenie, które trwało od piątku. Takie z kategorii: teatralne. W piątek
Moja Droga A. zapytała:
- Ale ty się nie stresujesz? Obcy ludzie, pewnie znowu będziecie się wygłupiać...
- No coś ty! One się zaczynają czymś takim, że każdy na starcie robi z siebie idiotę i już potem się nie krępuje - odpowiedziałam.
Szkolenie prowadził Niemiec - pasjonat teatru. Niemiec - wiadomo - inna kultura...
W sobotę rano spóźnił się trochę, zamknął się w sali na klucz, nas zostawiając na korytarzu. Po chwili wyjrzał, bez słowa złapał za rękę jedną z nas i zamknął drzwi. Po chwili rozległ się jej krzyk. Kontynuowałyśmy w najlepsze pogaduszki, gdy wyjrzał znowu. Złapał kolejną - krzyk, jednym słowem "nuda".
- A zróbmy mu psikusa - powiedziałam cichutko - i schowajmy się.
Tak też zrobiłyśmy. Po chwili nas znalazł i bez słowa kontynuował zabawę łapiąc mnie za rękę. W sali mnie zamordował więc nie wiem co było dalej...
Przy kolejnym ćwiczeniu oczekiwał więcej lwa w policjancie, a potem zagrał człowieka owcę, lub owcę człowieka - trudno powiedzieć.
A dzisiaj zagrałam kolejną życiową rolę: martwą rybę w oleju...
Teatr pochłania mnie coraz bardziej...

środa, 25 września 2013

Psikus...

Czas na pierwszy kryzys. Stwierdziłam dzisiaj, że wadą mojej pracy jest obecność...UCZNIÓW! Gdyby nie oni, byłaby całkiem znośna...A tak trzeba sobie jakoś czas umilać. Dzisiaj np. zrobiłam psikusa mojej drogiej A. Podczas gdy była na lekcji, zakradłam się chyłkiem do jej pudełeczka, w którym przyniosła kabanosy i wrzuciłam do niego liścik z narysowanym serduszkiem i imieniem: USZEK ;) taki psikus;) Przed chwilą otrzymałam od niej wiadomość: Wariatka! Nie rozumiem...

środa, 18 września 2013

Radykalne środki wychowawcze!

Praca wychowawcy do najłatwiejszych nie należy. Uczniów trzeba:
- pilnować,
- strofować,
- pocieszać,
- motywować,
- itd.
Najbardziej sprawdzoną metodą jest tradycyjny, niezawodny terror. Uczeń przerażony  = uczeń uległy.
To proste równanie ma zastosowanie w klasach 1-3. Jednak w klasie 4 - maturalnej nie jest już tak łatwo. Młodzież, jak wirus, uodparnia się. Dlatego też postanowiłam sięgnąć po bardziej radykalne metody wychowawcze:
- Lawenda milcz! - a on nie zamilkł!
- Lawenda! Bo ci mordoklejki kupię! - element zaskoczenia sprawił, że na moment zapadła cisza.
Na kolejnej lekcji Lawenda usiadł na pierwszej ławce. I był grzeczny!
- Lawenda, byłeś dzisiaj taki grzeczny, że mam dla ciebie lizaka, proszę! - klasa zaczęła się śmiać.
- Ojej, dziękuję. Nie trzeba. Ale ja się postaram częściej być grzeczny - obiecał.
Obiecanki...

czwartek, 12 września 2013

Spolegliwość...

- Ale wy jesteście spolegliwi - powiedziałam dzisiaj do moich uczniów.
- yyyyy - usłyszałam i poczułam na sobie zdezorientowane spojrzenia.
- Ha! Nie wiecie, czy właśnie was nie obraziłam??? - zapytałam.
- Hmmm, to jak? Obrażamy się czy nie? - gospodarz klasy zapytał swoich kolegów.
Tym razem postanowili wybaczyć, ale następnym razem muszę uważać.